De tijd stilzetten

Bemerk jij ook wel eens dat je heel gehaast loopt, gebaart of praat zonder dat jouw omgeving hier om vraagt? Komt dit omdat je van binnen druk voelt? Omdat je je een tijdslimiet hebt gesteld, iets moet afhebben of ergens op tijd moet zijn? De keren dat ik vanuit zelfopgelegd verantwoordelijkheidsgevoel als een gek liep te rennen om dingen 'op tijd' af te krijgen of 'goed' te doen... Op een gegeven moment werd ik me dan bewust ervan dat mijn hart als een razende klopte en de adrenaline door mijn lijf gierde waardoor mijn spieren continu aanspanden. Al dit leidt tot stress en aanhoudende stress is echt niet goed voor ons. Voor je het weet heb je een burn-out. Zover is het gelukkig nooit gekomen, maar mijn lijf gaf wel aan dat ik niet goed bezig was. Achteraf besef ik ook wel dat ik voor mezelf de lat heel hoog had liggen en dat het allemaal niet zo snel had gehoeven. Iets 'perfect' doen bestaat evenmin, perfectie is een illusie. Ik deed het mezelf aan.

Toen ik voor de eerste keer als hulptrainer mocht assisteren bij de NLP seminars van Richard Bandler in Londen, werd ik geïnstrueerd om op het ritme van de spraak van Bandler te lopen als ik me in de zaal verplaatste. Voor degenen die hem nog niet hebben horen spreken: hij is eloquent en precies en maakt gebruik van stemintonatie, pauzes en een ritmisch tempo dat hij met zijn voet aangeeft, waardoor hij zijn publiek snel in trance brengt. Naar hem luisteren is uiterst plezierig en boeiend. Ik ken geen andere spreker die dit zo subtiel beheerst, zonder ook maar enige blijk van inspanning.

Door op zijn ritme te lopen leid ik hem niet af, werd mij gezegd. Eén van mijn taken was namelijk het begeleiden van laatkomers naar een nog beschikbare zitplaats in de zaal. Deed ik dat gehaast met als doel de laatkomer efficiënt te kunnen laten plaatsnemen, dan liep diegene ook gehaast achter mij aan. Erg storend voor Bandler. Met deze toelichting nam ik de instructie zonder meer aan en ik begon deze in praktijk te brengen.

Hoe verrast was ik door het effect dat dit nieuwe lopen op mezelf had! Al voortbewegend op het ritme van Bandler's spraak, ontdekte ik in mezelf mijn eigen ritme. Het is het ritme van mijn ademhaling, van mijn hartslag, mijn innerlijke natuurritme. Ik begon me te voelen alsof ik zweefde! Wat een verademing!

Met dit besef loop en beweeg ik nu veel bewuster, wat ik ook doe of waar ik ook naartoe ga. Ik weet dat als ik dit lang genoeg oefen, ik dit geleidelijk onbewust zal gaan doen. Want het voelt heerlijk, het voelt zo veel beter dan me opgejaagd of gestresst te voelen. Ik heb mijn eigen ritme, mijn menselijke natuurritme herontdekt en het past naar mijn gevoel in het geheel der natuur. Het is mijn natuurlijke flow. Het voelt alsof ik mezelf opnieuw heb uitgevonden.

Ik nodig je uit om in contact met je lichaam je eigen innerlijke ritme te gaan voelen. Ben jij je bewust van jouw innerlijke wezen dat haar eigen natuurritme heeft? Als jij je ogen sluit en naar binnen gaat, waar geen klok bestaat, voel jij of hoor jij jouw ritme? Kan jij de tijd stil zetten?

©Joan Hoexum 2021

Geïnspireerd geraakt? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang regelmatig verhalen, metaforen, tips en acties! (4x per jaar)