De tWEE MONNIKEN EN DE PROSTITUEE

De kracht van metaforen

Heb je je ooit afgevraagd hoe het komt dat we eerder geneigd zijn naar een metafoor te luisteren dan naar welgemeend rechtstreeks advies van iemand? Metaforen of verhalen met beeldspraak worden vaak in NLP toegepast. Het zijn indirecte suggesties waarmee je de luisteraar de keuze biedt om de diepere betekenis ervan tot zich te nemen, of niet. Hij/zij zal op een of andere manier, vaak onbewust, de betekenis willen stroken met een eigen ervaring. Ons brein wil nu eenmaal graag alles begrijpen.

Met een metafoor kun je iemand informatie meegeven die zal aanzetten tot reflectie. Laten we een voorbeeld nemen. Stel, je collega is al een tijdje verbolgen over het feit dat niet hij, maar iemand anders is gekozen voor een nieuwe functie. Hij begint er herhaaldelijk over, het zit hem nog steeds flink dwars. Je weet dat het geen zin heeft. Lange tijd negatieve gevoelens hebben kan zelfs je lichamelijke gesteldheid aantasten. Je wilt hem graag helpen. Je zegt herhaaldelijk: "Ach, zet je er gewoon overheen. Jouw kans komt wel." Die woorden blijken niet effectief, hoe goed bedoeld ook.

Lees nu eens de metafoor hieronder. Kun je wellicht begrijpen dat deze metafoor bij de luisteraar leidt tot reflectie of een nieuw inzicht?

In de NLP Practitioner opleiding krijgen de deelnemers de opdracht een metafoor voor elkaar te schrijven. Ik nodig je uit een metafoor te schrijven voor iemand die jij kent, die al langer gevangen zit in een negatief gevoel. Maak er een sprookje van, waarin je die persoon beschrijft als een dier (een vogel, een vlinder, een leeuw) die alle kenmerken heeft van die persoon. Wees creatief. Begin met: "Er was eens....." en lees je verhaaltje met daarin verpakt een oplossing, aan diegene voor. Wat zie je gebeuren?

Metafoor: De twee monniken en de prostituee

Twee monniken op pelgrimstocht komen aan bij een doorwaadbare plek in een rivier en treffen daar een jonge prostituee aan. Ze durft niet alleen over te steken vanwege de sterke stroming en vraagt hen of ze haar naar de overkant kunnen dragen. Eén van de monniken aarzelt, maar de ander tilt haar behendig op zijn schouders.

Zo waaden ze gezamenlijk door de rivier tot ze de andere kant bereiken. De monnik zet de prostituée neer. Ze bedankt hem en vervolgt haar weg.

De twee monniken lopen verder, maar de ene monnik zit duidelijk iets dwars. Hij kan zich niet meer inhouden en na een tijdje zegt hij op boze toon: "Broeder, onze spirituele training heeft ons geleerd ieder contact met vrouwen te vermijden - en al helemaal vrouwen van dat soort. Maar jij hebt haar op je schouders gedragen!"

"Beste broeder" antwoordt de tweede monnik, "Ik heb haar aan de andere kant neergezet, terwijl jij haar nog steeds draagt."

Geïnspireerd geraakt? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief en ontvang regelmatig verhalen, metaforen, tips en acties! (4x per jaar)